Veteriner arkadaşı çok önceden tanımıştım işyerini açmadan önce. Sanırım hakkındaki ilk olumlu yorumu da şu an kapalı olan çalıştığı veterinerin google sayfasına yazmıştım. İkili ilişkilerdeki iyi niyeti, içten davranışı beni çok etkilemişti. O zamandan beri de çocuklarımla ilgili vetlik durumlarda kendisine ulaşırdım. Sürekli mobil çalışıyor görüyordum arada uğradığımda. Buna güvenerek işyerinden 100-150 mt aşağıdaki evime çocukların tırnağı için aradım tamam dedi sonra 5 gün tek haber alamadım. 5 günün sonunda durum nedir diye mesaj attığımda yoğun olduğunu "sıkıntı varsa" muayenehanede başka bir veteriner arkadaşın olduğunu açık olduğunu oraya getirebileceğimi söyledi. Gücüme gitti tabi bu davranış. Geçmişte çalıştığım işyeri çevresindeki sokak canlarında aşıya ihtiyacı olduklarını düşündüklerim için dahi aradığımda iş çıkışı uğrardı. Sebebini sorduğumda sadece tırnak diyerek küçümsedi bir anlamda. Evlatlarım evden çıktığında aşırı stres oluyor, ağızlarından sular geliyor çünkü alışkın değiller hep evde büyüdüler. 5 dakika kapıda halledilebilecek bir uygulama için onlara bu stresi yüklemek doğal olarak bağ kurduğum bu hayvanlara acımasızlık gibi geldiği için evden çıkarmak istemedim. Konu canlar olduğunda biraz ince düşünebilmek lazım.
Sonuçta kaç yıldır bu çocukların veterineri tırnak diye gelir bakar muayene eder diye düşündüm ne bileyim bu evlatlar senin hastan sonuçta, arada yılların verdiği bir hukuk da oluşmuş. Biraz parasal doyuma ulaşınca bizim memlekette özellikle genç arkadaşların vefa gibi kavramları unutmasını biraz ülkedeki toplumsal dejenerasyona biraz da köy toplumu olmanın getirdiği ince düşünememe eğilimine bağlıyorum.