Bu yorumu annem Ayşe Konkan adına, onun cümleleriyle yazıyorum:
Torunuma yemek hazırlarken parmağımı kesip hastaneye gittiğimde tanıdım Mehmet Baran Hocamı. Tendonlarımın koptuğunu söylediğinde adeta şoktaydım. Ameliyata hazırlanırken, telefondan yapacağı işlemi detaylıca gösterip anlattı; bu sayede içimi çok rahatlattı.
Başarılı bir ameliyatın ardından, ne zaman kapısını çalsam beni hiç geri çevirmeden tüm sorularımı sabırla yanıtladı. İyi doktor bulunabilir; ancak insanlığıyla bütünleşmiş bir doktora rastlamak gerçekten çok zor. Mehmet Baran Hocam, bizim yaşımızdakiler için bir evlat, küçükler için ise bir abi, bir kardeş gibi. Mükemmel bir insan, mükemmel bir hekim.
İyi ki sizi tanıdım, iyi ki varsınız Mehmet Baran Hocam.
Parmağım iyileştikten sonra fizik tedaviye başladım, fakat süreç çok zorluydu; parmaklarım uyuşuyordu. Şikayetlerim üzerine tekrar Mehmet Baran Hocamın kapısını çaldım. Beni dikkatle dinleyip Karpal Tünel Sendromu olabileceğini söyledi ve gerekli tahliller yapıldıktan sonra ameliyat olmam gerektiğini belirtti.
Hiç tereddüt etmeden kabul ettim, çünkü kendisine sonsuz güveniyorum.
Başarıyla geçen ikinci ameliyat sonrasında da hocamın bilgisi, ilgisi ve desteğiyle tedavim devam ediyor.
İyi ki varsınız Mehmet Baran Hocam.
Sizin gibi doktorlara her zaman ihtiyacımız var.
