Özel gelişimli bir çocuk annesiyim. Yıllardır çocuğum oyun alanlarında oynar; gayet kendini gözetir, zaten bir çocuğu annesi kadar da kimse bileme. Bu yer çocuğum için ‘özel bir çocuk, babası 1 m geriden izlese’ dedim; zaten özel çocukları alamıyoruz, güvenlik için dedi. Hanfendi kimseye zararı yok, kendine sahip çıkıyor desem de bizlik bir şey yok dedi. Kızım cesaretini zor toplayıp girmek istemişti; hüngür hüngür ağladı. Ben de gittim resepsiyona derdimi anlatmaya çalıştım; buyrun alalım o zaman filan oldular; sonra bekleyin dediler, gelen giden olmadı, çıktım. Bayramın ilk günü bir annenin bedduasıdır; yaşattığınızı yaşayın. Ne hakkınız var benim ilmek ilmek işlediğim emeğimi çöpe atmaya. Ne hakkınız var özel çocuk alamıyoruz demeye? Ben de bu ülkede vergisini veren vatandaş değil miyim? Ülkenin kokuşmuş düzenin bir parçası işte. Not: resmi şikayette bulunmak, bir mail adresi alabilmek için paraladım kendimi; şikayet formu istedim; yok deyip durdular.
