Yazıhane içerisindeki lavabolar berbat ötesi. İnsanlar elini yıkayana kadar bile tahammül edemiyor o kokuya. Hep bana mı denk geliyor bilmiyorum ama muavinler gereksiz ve rahatsız edici bir yakınlık gösteriyor. Muavin koltuğunda oturmaları gerekirken yakınımdaki koltuklara oturup saatlerce konuşuyorlar. Sağ olsun bir muavin abimiz de biraz fazla yakınlık duymuş olacak ki tüm hayat hikayesini anlatıp bir sonraki seyahat biletimi ısrarla kendisi ısmarlamak istedi. 8 saatlik yol boyunca gözüme gelen güneş için tüm otobüsün perdelerini kapatıp sanki akrabasıymışım gibi dakika başı bişey yiyip içmek isteyip istemediğimi sordu. Yaşça benden büyük olduğu için siz ya da abi diye hitap ederken, beyefendi: “senin gözlerin mavi mi yoksa yeşil mi” diye sormakla meşguldü. Utanmasa insanların içinde numaramı isteyecek diye düşünmeye kalmadan onu da yaptı. Kısacası firma olarak muavinlerinizin ikram dağıtımları dışında yolcu koltuklarının arasında gezmesine acilen bir yasak getirilmediği takdirde düzcegüven tarihe karışacak gibi
görünüyor.
